Tüp Bebek Uygulamalarında Down Sendromu Riskleri Nasıl Belirlenmektedir?

Tüp bebek tedavisi sürecinde uygulanan yumurta büyütme hormonlarının down sendromu riski oluşturduğuna dair birçok araştırma yapılmış ve detay ortaya çıkartılmıştır.

Tüp Bebek Tedavisinde Down Sendromu

Tüp bebekte down sendromu riski ile alakalı olarak özellikle İngiliz bilim adamları fazlasıyla araştırma yapmıştır. Son dönemlerde 30’dan fazla çiftin üstünde yapılan araştırma sonucunda tüp bebekte down sendromu riski tedavi esnasında kullanılan ve yumurtaların uyarılması için kullanılan ilaçların, uygulama yapılan yumurtanın genetiğine zarar verebileceğini ve bu zarar sonrasında down sendromu riskini çoğaltacağını ortaya çıkartmıştır.

Özellikle tedavi sırasında yüksek düzeylerde kullanılan yumurta uyarıcı ilaçların kromozon bozulmalarına neden olduğu ve bunun sonucunda bebekte down sendromu tarzında anormalliklere sebep olduğu öne sürülmüştür. Tedavi gören çiftlerin dikkatli olması gerekir. Belli başlı ülkelerden bilim adamlarının yapmış olduğu ortak çalışmalar neticesinde anne adayının yumurtalıklarının uyarılması amacı ile verilen yumurtalık uyarmaya yarayan hormonların seviyelerinin yüksek olmasından kaynaklı olarak yumurtaların daha fazla sayıda kromozom taşıması meydana çıkmıştır. Bu da kromozom bozulmalarını meydana getirerek down sendromu gibi bir riski meydana getirir.

Yumurtalıklarda meydana gelen kromozom sorunları anne adaylarının yaşlarına bağlı olaraktan sorun çıkardığının da yanlış olduğu bundan kaynaklı olarak da down sendromu riski meydana gelmediği ortaya çıkmıştır.

Yine bu konu üzerinde araştırma yapan Prof. Handyside ve çalışma ekibi yaşı ortalama olarak 40 olan 34 tane kadından alınmış olan 100 adet yumurtayı incelemiştir. Mayoz bölünmenin 2 adet aşamasında alınan hücrelerin üzerinde bir çalışma yapılmıştır. Oldukça geniş şekilde yapılan araştırmada meydana gelen dowm sendromu riski sorunlarının % 55’lik kısmının ilk evrede, % 45’lik kısmının ise ikinci evrede meydana geldiği gözlemlenmiştir.

Gebelikte Down Sendromu Taraması Nasıl Yapılır?

Gebelik dönemlerinin 10 ila 14 haftası ile 16 ila 18 haftalarında anne kanı alınır ve biyokimyasal taramalar yapılır. 10 ila 14 haftalık gebelik sürecinde serbest olan PAPP-A ile hCG 16 ila 18 haftalarında da estriol, beta hCG ve alfa feto protein karından ölçülmektedir. Bu testlerin sonucu zekâ testi değildir. Zekâ testleri kandan yapılacak olan değerler ile yapılmaz.

İlk trimester tarama; gebelik döneminde trimester dönemini üç ayrı parçaya bölerler. İlk 14 hafta trimester dönemin birinci kısmıdır. Bu dönem içinde uzmanlar ultrason ile bebeğin yaşını, burun kemiğini ve kalp atımlarını ölçer. Bu ölçüm esnasında ensedeki ödemin kalınlığı da ölçülür. NT ölçümleri, bebeğin yaşı ve bebeğin yaşı testleri ile risk tahmininde bulunulmaktadır. Yapılan tahminler sonucunda olumsuz bir durum meydana geldiyse ek tetkikler ve testler yapılarak sorunun ne durumda olduğu, ne yapılması gerektiği ve gerekli işlemlerin neler olduğu bu süreçte belirlenir.

İkinci trimester tarama; gebeliğin ikinci üç aylık dönemidir. 16 ila 18 haftalar bu döneme denk gelir. 16 ila 18 haftalar arasında anne adayından kan alımı yapılır. estriol, beta hCG ve alfa feto protein testleri de bu süreç içinde yapılmaktadır. Bu testler ile riskin hesaplanması yapılır ve sonuçlar elde edilir. Yapılan tahminler sonucunda olumsuz bir durum meydana geldiyse ek tetkikler ve testler yapılarak sorunun ne durumda olduğu belirlenir.

Makale değerlendirme:
1 yıldız2 yıldız3 yıldız4 yıldız5 yıldız (Sizin oyunuz ilk olsun)
Loading...
Paylaşalım:
Yorum ekle